ای برگرداننده روز و شب به هم،
ای که دلها و دیده ها را با یک جرقه دگرگون می سازی،
ای که با یک نظر حالها را منقلب می کنی،
اکنون وقت آن است که حال ما را به نیکوترین شکل ممکن برگردانی ...
(( حول حالنا الی احسن الحال ))
فرارسیدن عید باستانی ایران، نوروز، و سال جدید را به همه دوستان و بازدید کنندگان این وبلاگ تبریک عرض می کنم.
...............................................
دوست ندارم این پست رو خیلی شلوغ کنم، خیلی چیزها می شه نوشت! از سال گذشته، از اتفاق هایی که افتاد و ...
۱- یک پله پیشرفت کردیم! و اون هم مسئله تغییر نکردن ساعت در سال جدید بود! بالاخره دولت جدید فهمید که با تغییر دادن ساعات هر شش ماه یک بار، نه در هزینه ها و نه در وقت صرفه جویی میشه، نه دانش آموزان و دانشجویان علم بیشتری رو در مدرسه و دانشگاه تحصیل می کنند! و نه رتبه جهانی ایران در بازدهی کار در ادارات بالاتر می ره! بلکه تنها قربانی این تغییر مردم هستند که تا دو ماه بعد سردرگم ساعت قدیم و جدید هستند!
۲- یه موضوع جالب هست که موقع آغاز سال جدید ذهن خیلی ها رو درگیر می کنه، اون هم نحوه گذشتن سال گذشته است. بعضی ها گله دارند که چقدر زود گذشت، بعضی ها هم عقیده دارند که سال گذشته خیلی طولانی سپری شده.
سوال من اینه:
به نظر شما بهتره که یک سال، زود بگذره یا کند؟ اصلا چه عواملی باعث میشه یه سال، دیر یا زود سپری بشه؟ چکار کنیم که سال زود یا دیر بگذره؟
با هر دو گروه بحث های زیادی داشتم اما هر کسی دلیل خودش رو داره و به نوعی قانع کننده هم هست! حالا ما توی بلاتکلیفی موندیم و نمی دونیم امسال رو زود بگذرونیم یا نه؟
ولی یه ضرب المثل معاصر هست که میگه : دنیا دو روزه، باقیش نوروزه!